Zaprojektowany w stylu późno klasycystycznym, wzniesiony w pierwszej połowie XIX wieku. Przebudowany i rozbudowany w 1913 roku. Na siedmioosiowej elewacji znajduje się wejście usytuowane po lewej stronie, ujęte boniowanymi pilastrami. Ratusz pokryty jest dwuspadowym dachem z naczółkami , nakryty czerwoną dachówką. Na osi fasady głównej znajduje się nadwieszony, ozdobiony neogotyckimi wieżyczkami, niewielki szczyt z zegarem i herbem miasta. Pod znaczną częścią ratusza znajdują się pierwotne,pochodzenia gotyckiego piwnice sklepione kolebkowo.
Średniowieczny układ urbanistyczny
Średniowieczny układ urbanistyczny (z czasów Kazimierza Wielkiego). Lokacja miasta odbyła się na prawie niemieckim, dla którego charakterystyczna była regularność zabudowy, wynikająca z zastosowania planu szachownicowego. Centralną część miasta stanowi prostokątny plac rynkowy o wymiarach 90x70 m, z którego narożników wybiegają pod kątem prostym po dwie prostopadłe do siebie ulice. Rozdzielają one osiem prostokątnych bloków mieszkalnych stanowiących podstawę średniowiecznej zabudowy. Zabytkowe kamienice w ulicach staromiejskich pochodzą głównie z XIX wieku oraz początku wieku XX.
